Ooit leidde ze een team dat nog nooit een vrouwelijke leidinggevende had gehad. En dan ook nog iemand van 24 jaar. “In de kantine at ik samen met het team m’n boterhammen op, dan ging het heel vaak over voetbal. Ik vind niet zo veel van voetbal. Dus alleen al op dat onderwerp ben ik daar heel goed in bijgeschoold. Mijn vriend was na een tijdje verbaasd te horen dat ik inmiddels ook best wel wat van voetbal af wist.”

Marlies Janssen (39), directeur PostNL Transport Services, begon in 2008 na haar afstuderen dapper en nietsvermoedend aan haar eerste baan bij TNT Post. Want om te kunnen adviseren moet je de praktijk kennen vindt de Limburgse. Niet wetende dat ze vijftien jaar later nog bij hetzelfde bedrijf werkzaam zou zijn. Janssen doorliep vele disciplines bij het huidige PostNL en blijft leren.
Ze heeft zich altijd thuis gevoeld bij het bedrijf, maar vroeg zich in het begin wel eens af wat haar bijdrage was. “Ik had geen postbroek versleten, zoals ze dat hier noemen. Veel mensen werkten er al heel lang toen we de brieventak gingen reorganiseren. En toen kwam ik ingevlogen. Academisch geschoold en zonder ervaring. Dat was best wel eens lastig. ‘Hoe denk jij dat dan allemaal te weten?’ Vooral die sociale kant was ingewikkeld.”
Dat ze met haar voeten in de klei is begonnen heeft haar naar eigen zeggen flink geholpen. Het heeft haar lieten zien hoe je succesvol kunt zijn en kunt aanwijzen wat er speelt op de werkvloer. En daarmee wat de dingen zijn waar soms vanuit managementposities te weinig aandacht voor is of te weinig de tijd voor wordt genomen.

Lees alle afleveringen in de serie Topvrouwen in de logistiek

Diesel in het bloed? - ik denk het wel

Janssen kan zich nog goed herinneren dat iemand haar, toen ze net bij het transportbedrijf begon, vroeg of ze diesel in het bloed had. “Ik vond dat toen een hele moeilijke vraag om daar goed op antwoord te geven. Ik heb een carrière in de logistiek en dat vind ik heel erg leuk omdat het heel pragmatisch is. Maar diesel in het bloed? En nu, inmiddels vijf jaar verder, kan ik zeggen dat dit deel van de branche mij wel geraakt heeft. Ook als je ziet, zoals in de coronaperiode, dat we een cruciaal beroep zijn. Dat we uiteindelijk met onze transportbranche in Nederland gewoon de maatschappij draaiende houden. En dat dát heel vaak door mensen niet wordt gezien. Dat heeft me wel gegrepen. Dus inmiddels kan ik wel zeggen dat er wel een beetje diesel in mijn bloed vermengd zit.” 

Wat is jouw persoonlijke doel op duurzaamheidsgebied?

“Ik vind dat ik in mijn functie echt een fors steentje heb bij te dragen. De zwaarte en de omvang van de voertuigen, en de hoeveelheid kilometers die wij rijden, maakt dat we ook echt wat kunnen betekenen. We hebben allemaal individueel ons eigen steentje bij te dragen, maar zakelijk gezien kan ik pas echt het verschil maken. We zijn een van de meest energie-intensieve onderdelen van PostNL. Dus dat we daarin voorop moeten  lopen, en ik dus ook dat soort vernieuwingen moet omarmen, chauffeurs moet vertellen dat we dat gaan doen en dat ik dat ook voor de toekomst van mijn kinderen wil, dat staat voor mij allemaal als een paal boven water.”

Wat vind je zo interessant aan logistiek?

“Ik heb veel logistieke disciplines mogen zien. Mensen zijn zich vaak niet bewust hoeveel complexiteit er zit achter een online bestelling. En hoe magisch mooi het eigenlijk is hoe alles vlekkeloos in elkaar schakelt. Hoeveel kilometers zo'n pakje reist, en op hoeveel verschillende locaties het komt, binnen de 24 uur dat het de volgende dag voor je deur staat. Dat wordt niet gezien. En dat maakt ook wel dat er soms wat ongenuanceerd wordt gereageerd door mensen. Na een aantal jaren ervaring in deze wereld wen je daar aan. We worden afgerekend op hetgeen wat we niet goed doen. Niet op hoeveel pakjes wij iedere dag wél bezorgen. Ik vind het onze taak en ons doel om het verhaal te vertellen over deze onwijs complexe materie, over wat we samen voor elkaar krijgen. Wij zijn voor veel mensen bijna als water uit de kraan. Jij applaudisseert ook niet iedere dag bij een lopende kraan. Je zeurt alleen als het eens in de zoveel jaar een keertje onderhoud nodig heeft.”

Lees het hele interview met Marlies Janssen op www.logistiek.nl