Manon van Opdorp moest lang wachten
op acceptatie

Geen vertrouwen in 28-jarige “Amsterdamse”

Niet alleen de medewerkers, maar ook het toenmalig MT was sceptisch, toen Manon van Opdorp het roer overnam van het Zeeuwse familiebedrijf Van Opdorp Transportgroep. Haar vader had longkanker en veel sneller dan verwacht stond de toen 28-jarige Van Opdorp er alleen voor. “Het leek alsof de MT-leden dachten dat ik niks van het onderwerp wist”, blikt Van Opdorp terug op die periode in 2008. Medewerkers zagen haar als ‘het meisje uit Amsterdam’. Jong, iemand met weinig ervaring, de dochter van de baas, iemand die aandacht heeft voor haar uiterlijk. Alsof je daarmee niet in de transportsector thuis zou horen.

Hoe probeer je in zo’n situatie meer geaccepteerd te worden?

Van Opdorp: “Geïnteresseerd blijven in mensen. Vragen hoe het zit. En kritisch erop zijn dat je altijd doet wat je belooft. In vergaderingen was ik drie keer beter voorbereid dan de rest. Nee, ik heb niet geteld hoeveel uren ik die periode heb gemaakt, maar dat zijn er veel geweest. Ik heb heel hard gewerkt. Ik dacht ook dat ik de man moest zijn, dat ik moest zijn zoals mijn vader en opa. Mijn vader was iemand die als eerste op kantoor was en als laatste de deur dicht trok. Altijd aan het werk. Zo begon ik mijn tijd bij Van Opdorp ook. De eerste negen jaar heb ik in de zomers zelf de planning gedraaid. Heel erg leuk, maar dan ben je aan het micro-managen. Dat heb ik te lang gedaan.”

“Hoe het precies is veranderd, weet ik niet meer, maar op een gegeven moment was de acceptatie er. Inmiddels zit ik vol vertrouwen in het bedrijf en voel ik mij als een vis in het water.”

Heb je die veilige omgeving voor anderen kunnen creëren?

“Ik hoop dat ik inderdaad de weg heb vrijgemaakt voor andere vrouwen binnen Van Opdorp. Ik heb een keer bewust een vrouw aangenomen op assistent-planning. Zij had geen ervaring in de planning, maar als docent Frans was ze goed in Frans. Voor deze functie was dat belangrijk. Er waren 25 kandidaten, maar ik gaf haar de kans. Ze kende het bedrijf en kwam nuchter op mij over, de rest is wel aan te leren. Uiteindelijk is ze doorgegroeid tot zelfstandig planner en nu is ze kwaliteitsmanager in mijn MT. Dankzij haar operationele kennis en achtergrond als docent. Zij maakt kwaliteit begrijpelijk voor iedereen binnen het bedrijf.”

“Diversiteit op de werkvloer verhoogt de productiviteit. Geel, zwart, paars, het zou niet uit moeten maken hoe iemand eruit ziet. Het is zo zonde om mensen uit te sluiten, zeker in deze krappe arbeidsmarkt. Je moet je blik verruimen. Sinds ik inzie dat ik niet hetzelfde hoef te zijn als mijn vader, doe ik meer mijn eigen ding. Dan kun je nieuwe successen boeken.”