In oktober 2023 stond de wereld voor Marijn de Weerdt – Samwel (46) opeens met een klap stil. Ze voelde iets in haar oksel, wist meteen dat het niet goed was en kreeg heel snel de bevestiging vanuit het ziekenhuis: borstkanker met uitzaaiingen in de lymfeklieren. “Ongelofelijk, want ik voelde me supergoed in die tijd, ik was die zomer met mijn gezin nog in Australië geweest.”
Wat volgde was een ellendige periode met chemokuren, operaties, bestralingen, de hele rimram. “Echt verschrikkelijk”, verzucht De Weerdt. “Ziek worden van de medicaties eigenlijk, een hele vreemde gewaarwording. Maar hou het stukje tekst over de chemo en alles maar kort”, benadrukt ze. “Ik ben dankbaar voor waar ik nu sta.”

Want van begin af aan leefde de (destijds) directeur operations logistics van Bol vanuit de stellige overtuiging: ik kom hier weer bovenop. “Zo ben ik nu eenmaal opgegroeid en dat is ook mijn karakter. Positief ingesteld, gedisciplineerd, wilskracht en doorzettingsvermogen. Dat is geen verdienste van mijn kant, schrijf dat ook vooral op. Het is voor een belangrijk deel geluk. Niet blijven stilstaan bij wat je overkomt, maar leren hoe ermee om te gaan.”

LEES OOK DE ANDERE AFLEVERINGEN IN DE SERIE INSPIRATIE VAN... OP WWW.LOGISTIEK.NL

Van honderd dingen naar drie

Wat hielp was de wetenschap dat het lijf eigenlijk heel gezond was, goed getraind, wat een belangrijk startpunt is om de behandelingen te kunnen doorstaan en weer snel fit te worden. Ze nam meteen maatregelen: direct stoppen met werken, alle aandacht voor gezin en gezondheid. “Normaal heeft het leven een soort van gelaagdheid met allerlei verplichtingen en activiteiten. In één keer was mijn wereld verkleind van honderd dingen naar drie. Ik wilde voor mezelf het gevoel hebben dat ik er alles aan heb gedaan om weer gezond te worden. Focus op dat einddoel.”
Ze ging zo snel dat maar kon naar fysiotherapie, naar een oncologische diëtiste, naar de sportschool, drie of vier keer in de week. “Fit zijn en je gezond voelen was altijd al de basis om te kunnen presteren en om gedachten op een rij te krijgen; met zwemmen bijvoorbeeld, heel meditatief. Het leven is op zich al een topsport met een baan, een gezin, alles wat er op je afkomt. Je hebt tijd nodig om dingen te verwerken.”

Inspiratie halen uit de stilte

Tijd kreeg ze volop tijdens het herstel, zelf noemt ze dat kwaliteitstijd. “Dingen die normaal aan me voorbij gaan, vielen me nu op. Het geeft een gevoel van rust wanneer je meer open staat voor wat er om je heen gebeurt. Er zit zoveel onzekerheid in dit proces; al het andere wat je overkomt kun je vastpakken, maar dit is te groot, te veelomvattend. Ik heb me laten inspireren door het kleine; in de stilte van het leven komen er nieuwe dingen op je pad.”
Dat is de les die ze graag wil meegeven en ook op een andere manier fraai onder woorden weet te brengen. “Door de hectiek van elke dag, ook in de logistiek, zie je veel over het hoofd. Vertraging helpt je om andere dingen te zien. Doe iedere dag een gesprek minder, maar wel intensiever. Probeer niet overal te zijn, maar daar waar je bent echt te luisteren.”

Opstarten in de ‘luwte van het bedrijf’

Voor haarzelf en de collega’s bij Bol werd gaandeweg wel duidelijk, dat De Weerdt niet terug zou komen op de plek die ze had achtergelaten. “Ik ben enorm liefdevol opgevangen door collega’s en ondersteund in alles door het bedrijf. Dus toen iemand anders mijn functie overnam, heb ik nooit het gevoel gehad dat ik er niet meer bij hoorde. Voor mij was dit hele traject ook een reis met mezelf. Ik ben niet meer zoals ik was. Die transitie wilde ik omarmen.”
Na vijftien maanden keerde De Weerdt terug bij Bol, niet om weer leiding te geven aan de logistieke afdeling, maar om zich bezig te gaan houden met re-integratie. Als eerste plek kioos ze voor een tijdelijke rol bij de HR -afdeling, een rol die dichtbij haar ligt en dus een fijne plek om weer op te starten in de luwte van het bedrijf, zoals ze dat noemt. Hierna zal ze weer een stap maken richting de business zelf.
“Ik ben blij we in die ruim twee jaar dat ik leiding heb mogen geven veel hebben kunnen bereiken. Natuurlijk had ik het liever anders afgerond. Maar terugkijkend ben ik trots en dankbaar voor wat er is geweest en wat wel is gelukt.”

Ruimte laten om iets te laten ontstaan

Het betekent niet een definitief afscheid van de logistiek. “Nee, wat ik deed vond ik echt de coolste baan die ik ooit heb gehad. En wellicht dat daar ook wel weer een vervolg aan gegeven gaat worden op termijn. Ik heb me in twaalf jaar tijd enorm kunnen verbreden bij Bol, waar ik begon op een commerciële functie, projecten heb gedaan gericht op piekseizoenen zoals feestdagen, de hele puzzel met sales, IT en logistiek. Daar ben ik echt van logistiek gaan houden en dat doe ik nog steeds. Eerst bij de retourenoperatie en daarna in het logistieke proces zelf mocht ik leiding geven, het was een mooie reis. Ik zie wel hoe en waar dat een vervolg krijgt. Ik hoef vandaag niet alles te weten, daardoor ontstaat ruimte om iets te laten ontstaan. Het leven brengt me wel waar ik moet komen en ik mijn energie aan kan geven.”
Want de energie is er weer, ook om te sporten. Waaronder hardlopen rond Naarden Vesting, de omgeving die veel voor haar heeft betekend in die moeilijke periode. Al was het maar om te wandelen en de vogels te horen. Binnenkort verschijnt ze aan de start van een sponsorloop in Hilversum, de LoveLife Run samen met andere (voormalig) kankerpatiënten. Ze heeft al een mooi sponsorbedrag bij elkaar weten te vergaren. “Het hardlopen op zich is niet zo’n uitdaging, dat ben ik zoveel mogelijk blijven doen. De boodschap is belangrijk: blijven bewegen voor een beter herstel, voor zover dat kan. De opbrengst draagt bij aan betere behandelingsmethoden, daar heb ik ook van geprofiteerd.”

Kwaliteit toevoegen aan de tijd

Tot slot: “Er is bij mij zeker een dieper bewustzijn gekomen, dat het leven niet zonder einde is. Deze confrontatie maakt dat je anders in het leven komt te staan. Aan de andere kant, ik wil ook weer gewoon een baan doen, want dat is hartstikke leuk en waardevol, zeker in de logistiek. Maar dan wel minder gehaast en meer bewust. Kwaliteit toevoegen aan de tijd, dat heb ik geleerd.”