Hoogleraar De Koster: 'Echt relevante vraag­stukken blijven liggen'

Als geen ander heeft René de Koster, hoogleraar Logistiek en Operations Management, dertig jaar lang gepoogd op academisch niveau een lans te breken voor alles wat zich afspeelt binnen de muren van het warehouse. Veel studenten konden aanvankelijk maar weinig enthousiasme opbrengen voor dit onderdeel van hun studie. Naderhand ontdekten velen van hen hoe onmisbaar deze kennis was om in de logistieke operatie waarde te kunnen toevoegen.

De Koster was een alom zeer gewaardeerd boegbeeld voor het vakgebied: bij studenten, bij het bedrijfsleven, waaronder ook de leveranciers van material handling systemen, en bij collega’s in de academische wereld gezien zijn vele internationale contacten, onder andere met Chinese universiteiten. Collega hoogleraar Rob Zuidwijk roemde in een dankwoord aan De Koster zijn enorme werklust en doorzettingsvermogen. Op de universiteit ging het gerucht rond dat De Koster wellicht zelf een robot was, die onvermoeibaar en gedreven zijn taak uitvoerde.

oordelen en beperkingen van werken met robots

Afbeelding

Robotisering van warehouseprocessen is gaandeweg het voornaamste thema geworden in het werk van De Koster. In talloze publicaties en presentaties wees de inmiddels emeritus hoogleraar op de voordelen en beperkingen van het werken met robots. Kenmerkend was zijn stijl van zaken benoemen zonder vooringenomenheid, maar ook door aan te geven waar de wetenschap vooralsnog het antwoord nog niet had gevonden.

Ook in zijn afscheidsrede schetste De Koster een realistisch beeld van wat de impact van wetenschappelijk onderzoek is op de warehousepraktijk. Belangrijkste boodschap: ga erop uit en neem in de praktijk waar wat er daadwerkelijk gebeurt. Formuleer van daaruit de juiste onderzoeksvragen. “Te veel laat de wetenschap zich leiden door focus te hebben op publicaties in vooraanstaande vakbladen, waardoor de echt relevante vraagstukken blijven liggen.” De Koster gaf daar specifieke voorbeelden van. Zoals van aannames over het optimaliseren van een automatisch magazijnsysteem (ASRS), waarvan mensen in de praktijk al jarenlang wisten dat die niet deugden, maar toch bleven opduiken in wetenschappelijke publicaties.

Foto’s: M. Muus